چالش اسماعیل بخشی با حاکمیت تبهکار.. - زینت میرهاشمی ..

چالش اسماعیل بخشی با حاکمیت تبهکار
- زینت میرهاشمی
فراسوی خبر .... یکشنبه ۱۶ دی
نامه افشاگرانه اسماعیل بخشی در مورد شکنجه های اعمال شده بر وی، برگ دیگری از جنایات رژیم را در برابر چشم همگان گذاشت. پاسخ مالکان قل و زنجیر و صاحبان زر و زور، به خواسته های کارگران گرسنه، انواع شکنجه هایی است که بر اسماعیل بخشی وارد شده است.
اظهار نظر مدیر عامل سازماندهی مشاغل تهران در رابطه با خودسوزی دستفروشان و فرار اسد بیگی مالک کارخانه نیشکر هفت تپه، دو نمونه قابل تامل است.
مدیر عامل سازماندهی مشاغل تهران، روز یکشنبه ۹ دی ماه بیشرمانه دستفروشانی که در برابر چپاول وسایل محقرشان اقدام به خودسوزی کرده اند را مافیایی دانسته که «حاشیه امن» برای خود ساخته و در نتیجه باید «اقدامی علیه آنان» انجام داد. اگر این دستفروش بیچاره که برای مال اندکش خود را آتش می زند به باندهای مافیایی وصل بود، می توانست مانند اسد بیگی ها پولها را زیر بغل گذاشته و فرار کند.

امید اسدبیگی، مالک ستمکار کارخانه نیشکر هفت تپه را فراری دادند. پرونده های تخلفهای اقتصادی او، و در کنار آن زندانی کردن کارگران نیشکر هفت تپه، تاییدی بر شعارهای کارگران اعتصابی نیشکر هفت تپه است که گفتند: دزدان آزادند، کارگران زندانند.
حمایت بی چون و چرای رئیس سازمان خصوصی سازی و دیگر کارگزاران رژِیم از اسد بیگی از همان ابتدای اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه و یورش به خانه های کارگران و دستگیری آنها، فرصتی برای فرار او به وجود آورد. دستگاه عریض و طویل امنیتی رژیم توضیح نمی دهد که چه شرایط و امکاناتی برای این ستمکار وجود داشته که توانسته فرار کند.
بنا بر گفته بیدادستان تهران در اول آبان «فردی در خوزستان شرکتی را خریداری کرده و از سال ۹۴ تا ۹۶ حدود ۸۰۰ میلیون دلار گرفته و تاکنون تعهدات ارزی خود را انجام نداده و در حال حاضر متواری است». بنا به گفته ی کارگران هفت تپه، اسد بیگی از فامیل رئیس دادگستری شوش است. اگر او از مافیای حکومتی نبود، کارخانه نیشکر را با شش میلیارد تومان ناقابل تصاحب نمی کرد. فرار این عضو مافیای حکومتی در حالی است که علی نجاتی، نماینده کارگران نیشکر هفت تپه و تعدادی از کارگران فولاد اهواز همچنان در بازداشت و تحت شکنجه هستند.