tisdag 30 april 2019

دو پیامد ناکامی ماموریت ظریف ......منصور امان.

فراسوی خبر... چهارشنبه ۱۱ اردیبهشت دو پیامد ناکامی ماموریت ظریف
منصور امان
شکست ماموریت آقای ظریف در آمریکا، آشُفتگی دستگاه سیاسی ج.ا را دوچندان ساخته است. پس از آنکه رهبران ج.ا این مقام نگون بخت را برای نمایش نرمش و روشن کردن چراغ سبز مُذاکره به نیویورک فرستادند، اینک به صورت گُروهی به ایده "مُذاکره" با آمریکا حمله ور شده و آن را "مصداق ذلت" و ناشی از "سهل اندیشی" توصیف می کنند.

علت این چرخش شتابان و خیره کننده، نُک نزدن دولت آمریکا به پیشنهاد فریبنده "تبادُل زندانیان" و بدین وسیله تاکید کاخ سفید بر برداشتن گامهای واقعی از سوی مُلاها است؛ اقداماتی که پیشتر در دوازده تابلو در نقشه راه پیشنهادی خود نصب کرده است.

ابتکار "تبادُل" و ایجاد شکاف در دولت آمریکا اگر یک مادر داشته باشد، آن تنگنا و بی چاره گی است. "نظام" زیر فشارهای تحمُل ناپذیر و در حالی که حاضر به تغییر سیاستهای بُحران ساز خود نیست، دست به یک قُمار حساب نشده زد و آن را سراسر باخت. عشوه ریزی آقای جواد ظریف در نیویورک و پُز آشتی ناپذیری رووسای او در تهران، از ظرف خالی راهکار و چشم انداز بیرون می آید تا بر جای آنها نشانده شود.

اما برای جُبران شکست ماموریت آقای ظریف، به نظر نمی رسد که لفاظی و ژست گرفتن از نوع آنچه که آقایان علی لاریجانی و قاسم سُلیمانی روز دوشنبه به صحنه آوردند، کافی باشد. "نظام" با دو پیامد بی واسطه این ناکامی روبرو است:

نخُست، برباد رفتن یک سرمایه گذاری سنگین سیاسی در فُرم عرضه خود به آقای ترامپ و تقدیم پیشکش به وی. با یک کرشمه وزیر خارجه مُلاها در "فاکس نیوز" و محافل مُشابه، بخش هنگُفتی از اندوخته های آمریکا ستیزی، سازش کافری و شیطان کُشی "نظام" به نیست بدل گردید. حال نه فقط مُریدان ایدیولوژیک مُلاها با علامت سووال پیرامون راستی یا ناراستی ادعاها و تبلیغات آنان روبرو شده اند، بلکه در حساب مُزدوران خارجی حاکمیت نیز احتمال تبدیل شدن به موضوع مُعامله پدرخوانده های شان منظور شده است.

سپس، عقب نشینی از رویکرد "عدم مُذاکره" و کنار گذاشتن مُحاسبه "یک دوره ای شدن ترامپ" و "مُقاومت دو ساله"، دست خالی "نظام" را برای طرفهایش رو کرد و آن را همچون یک کتاب باز شده قابل خواندن کرد. این به مفهوم سفت شدن پای تحریمهای اقتصادی و فشارهای سیاسی و ایجاد مُحرک برای تشدید آنها است.

مُخالفت خوانی دو پایور یاد شده و کسانی که در روزهای آتی از پس آنها خواهند آمد یا حماسه سازی از افتضاح سیاسی به بار آمده در آمریکا، تلاش برای ترمیم مساله و نمایش چفت و بست در دستگاه قُدرت است که البته فقط در پهنه تبلیغات جریان دارد. در حوزه عمل، "نظام" همچنان به جُستُجوی راه فرار ادامه خواهد داد و محرمانه یا آشکارا این یا آن عقب نشینی جُزیی و بی اهمیت را بدون حاصل به جان خواهد خرید.

خسارت این بازی بیهوده را اما مردُم ایران می پردازند و هر چه این دوران بیشتر طول بکشد، هزینه آن سنگین تر و چیرگی بر آثار و پیامدهایش دُشوارتر خواهد بود.

دانشگاه در ماهی که گذشت (اسفند ۹۷) ....... کامران عالمی نژاد.





دانشگاه در ماهی که گذشت (اسفند ۹۷)
کامران عالمی نژاد

سال "رونق تولید" نکبت تر از همیشه برای دانشجویان
در ماه گذشته دانشجویان همانند دیگر اقشار کشور با اعتراضات و تجمعهای خود، باری دیگر بر خواسته های بر حق خود پافشرده و حکومت و ایادیش را آماج فریادهای شان قرار دادند.
دانشجویان که اکثر آنها از خانواده های متوسط جامعه هستند، در آستانه نوروز ۹۸ خود و خانواده شان را بیشتر از پیش در منجلاب بدبختی و فلاکتی که حکومت مذهبی ولایت فقیه به ارمغان آورده، حس می کنند. به جرات می توان گفت که در دو سال گذشته سفره مردم به یک سوم تقلیل یافته و آنان را سردرگم به دنبال راه چاره ای برای پرکردن سوراخهای متعدد مخارج سر به فلک کشیده کرده است.
ایاب و ذهاب، خورد و خوراک، پوشاک و... فقط مخارج جانبی تحصیل در دانشگاه است که با در نظر گرفتن شهریه های ثبت نام، جریمه سنوات و خرید کتاب چندین برابر شده. دانشجو اگر در پایان ماه نخواهد از دوست و رفیق قرض بگیرد، پَشیزی در صندوق خانواده برای مابقی هزینه های زندگی باقی نمی ماند.
در سال پیش رو، رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی با اختصاص بودجه های کلان به دخالت در کشورهای منطقه توسط ایادی و مزدور های درون و برون مرزی خود (سپاه پاسداران و اطلاعات سپاه) و البته سرکوب معترضان داخلی اعم از کارگران و زحمتکشان، معلمان، بازنشستگان، غارت شدگان،فرهنگیان، دانشجویان و در یک جمله، هر قشری که خواهان حق و حقوق خود باشد، پرداخته است.
با نگاهی به بودجه تخصیص داده شده به دانشگاهها در سال ۹۸ نسبت به ارگانهای سرکوب و ترویج خرافات با نام دین، می توان عمق فاجعه را بهتر درک کرد. مبلغی حدود ۶۲ هزار میلیارد تومان برای کل نهادهای اصلیِ نظامی و امنیتی تخصیص داده شده که از این بین، وزارت اطلاعات با ۳۱درصد و ستاد مشترک سپاه پاسداران با ۲۶درصد افزایش نسبت به سال گذشته روبرو بوده است.
مبلغی حدود ۵۳۰۰ میلیون تومان به نهادهای مذهبی و تبلیغاتی (به اضافه صدا و سیما) اختصاص داده شده که از این میان سهم چهار نهاد خدمات حوزههای علمیه، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و شورای عالی حوزه های علمیه بیشترین بودجه (حدود ۶۰درصد) را در بر می گیرد. لازم به ذکر میباشد که بودجه اختصاص داده شده به این ارگانها ۱۳ برابر بودجه تخصیص داده شده به امور محیط زیست است.
این در حالیست که بودجه کل دانشگاههای کشور بدون احتساب دانشگاه های علوم پزشکی، مبلغی در حدود ۱۵۳ هزار میلیارد تومان است.
با احتساب این مبالغ می توان نتیجه گیری کرد که در سال پیش رو وضعیت دانشجویان به مانند تمامی دیگر اقشار کشور سیر وخامت خود را ادامه خواهد داد و دولت درصدد خواهد بود با کم کردن هزینه های دانشگاه ها از قبیل خوابگاه، تغذیه با کیفیت،سرویسهای رفت و آمد و غیره کسری بودجه را تامین کند.
دانشجویان در سال ۹۸ اعتراضات و تجمعات بیشتری خواهند داشت و به یقین سالی که ولی فقیه نظام نام مسخره "رونق تولید" بر آن نهاده، سالی رنج آورتر و بسا مشقت بارتر از پیش برای مردم کشور خواهد بود.

صدها دانشجوی دانشگاه مراغه خواستار ارایه رشته زبان ترکی شدند
بیش از ۹۰۰ تن از دانشجویان دانشگاه مراغه در روز جهانی زبان مادری (۲ اسفند) با امضای طوماری، خواستار ارایه رشته زبان و ادبیات ترکی آذربایجانی در این دانشگاه شدند.
این درخواست به همراه امضاهای دانشجویان روز چهارشنبه اول اسفند تحویل دفتر ریاست دانشگاه تحویل گردید و مقرر شد از طریق ریاست دانشگاه به شورای دانشکده انسانی ارجاع داده شود تا بعد از طرح در شورا نسبت به ارایه این کد رشته از طریق وزارت علوم اقدام گردد.

تجمع دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج
جمعی از دانشجویان ورودی سال ۹۲ دانشکده دندانپزشکی یاسوج در اعتراض به کمبود امکانات درمان و آموزشی و مشکلات صنفی مورد نیاز خود روز شنبه 4 اسفند در کلینیک تخصصی دندانپزشکی یاسوج تجمع کردند.
لازم به ذکر است که این دسته از دانشجویان از ورودیهای اول دانشکده بوده و شرایط و مشکلات متعدد و بی برنامگی گذشته از سوی دانشکده موجب آسیبها و سختیهای بیشتری به آنها نسبت به سایر ورودیها اعم از ۹۱ یا ۹۳ به بعد شده است.
آنها در تشریح اعتراض خود نوشته اند که حقوق دانشجویان باوجود پیگیریهای انجام گرفته پرداخت نشده است.
دانشجویان همچنین می گویند که عدم راه اندازی بخش رادیولوژی موجب اتلاف وقت و طولانی شدن پروسه درمان بیماران شده است.

اعتراض دانشجویان پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
دانشجویان پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در روز شنبه ۴ اسفند در اعتراض به کیفیت پایین غذا از صرف آن خودداری کرده و ظرفهای ناهار خود را به صورت نمادین در مسیر سلف دانشگاه تا ساختمان آموزش این دانشگاه به صف چیدند.
معاون دانشجویی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در جمع دانشجویان حاضر شد و به دانشجویان قول پیگیری موضوع را داد. بنا شد در جلسه ای با حضور مسوولان دانشگاه و دانشجویان این موضوع بررسی شود.

تجمع دانشجویان کارشناسی ارشد دوره شبانه دانشگاه ارومیه
روز شنبه 4 اسفند، جمعی از دانشجویان ارشد دوره شبانه دانشگاه ارومیه با تجمع در این دانشگاه نسبت به شهریه این دانشگاه اعتراض و طی نامه ای خواستار اصلاح و کاهش شهریه ها شدند.

دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه ملی (بهشتی) در لیست تحریمهای امریکا قرارگرفتند
منصور غلامی، وزیر علوم دولت روحانی، از تحریم دو دانشگاه مهم کشور به دلیل انجام فعالیتهای هسته ای در آنها خبر داد و آن را "سووتفاهم" خواند.  
وی در این باره گفت: "متاسفانه برخی دانشگاه های داخلی کشور از سوی کشورهای خارجی تحریم شدند و در واقع یک سووتفاهمی بین مراکز بین المللی و دانشگاههای ما اتفاق افتاده مبنی بر اینکه هر دانشگاه داخلی ایران که در زمینه فیزیک هسته ای فعالیت کرده و یا مقالاتی را چاپ کرده باشد که نشان از یک دستاورد خوب علمی باشد، به دلیل سووظنی که مقامات این کشورها به فعالیتهای هسته ای ایران دارند، کشورمان را در لیست تحریمهای بین المللی قرار داده اند."
غلامی افزود: "ما در حال رایزنی برای رفع تحریمهای دو دانشگاه شهید بهشتی و صنعتی شریف هستیم و امیدوار هستیم به زودی این تحریمها رفع شوند."

اعتراض جمعی از فارغ التحصیلان آزمون وکالت مقابل مجلس برای چهارمین بار
روز شنبه ۴ اسفند شماری از معترضان به آزمون وکالت در چهارمین دور از تجمعات اعتراضی خود، مقابل مجلس تجمع کردند. تجمع کنندگان خواستار افزایش ظرفیت پذیرش آزمون وکالت به۱۲۰۰ نفر شدند.
یکی از معترضین گفت: "میزان ظرفیت قبول شدگان آزمون وکالت بسیار کم است، در حالی که ما سالانه فارغ التحصیلان زیادی در رشته حقوق داریم که در این آزمون شرکت می کنند."
وی که در آزمون وکالت امسال شرکت کرده ادامه داد: "ما خواهان افزایش ظرفیت قبولی آزمون وکالت هستیم و از نمایندگان می خواهیم به اعتراضهای شرکت کنندگان در آزمون امسال هر چه سریع تر رسیدگی کنند."

تجمع دانشجویان تکنسین سلامت دهان و دندان مقابل وزارت بهداشت
دانشجویان تکنسین سلامت دهان و دندان روز شنبه ۴ اسفند در اعتراض به شرایط تحصیلی و شغلیدر مقابل وزارت بهداشت تجمع کردند.
یکی از دانشجویان معترض گفت: "دانشجویان این رشته توسط وزارت بهداشت جذب شدند که تعهد ۶ ساله برای مناطق محروم دارند. وزارت بهداشت نه به تعهد خود وفادار است و نه اجازه میدهد که دانشجویان به تحصیل خود ادامه دهند. با این شرایط دانشجویان نه میتوانند ادامه تحصیل دهند و نه در جایی مشغول به کار شوند."
یکی دیگر از دانشجویان گفت: "وزارت بهداشت برای عمل نکردن به تعهد خود بهانه های مختلفی، چون نرسیدن بودجهاین طرح و... می آورد. راهکاری که به نماینده های ما پیشنهاد کرده اند این است که کار دستیار شرکتی را قبول کنید تا بعدا برایتان چاره ای اندیشیده شود. در واقع می خواهند دانشجویان را به جای تکنسین دهان و دندان، جایگزین دستیار شرکتی به عنوان نیروهای جهاد دانشگاهی کنند؛ دقیقا همان اتفاقی که برای دانشجویان پرستاری و دندانپزشکی در دهههشتاد افتاد."

تجمع دانشجویان خوابگاه متاهلی جلال آل احمد در اعتراض به یورش حراست
جمعی از دانشجویان در مقابل کوی دانشگاه در اعتراض به ورود بی اجازه حراست به خوابگاه، روز دوشنبه ۶ اسفند تجمع کرده و خواستار پاسخگویی مسولان دانشگاه شدند.
تجمع اعتراضی دانشجویان پس از آن شکل گرفت که روز گذشته تیمی متشکل از نیروهای حراست و کارکنان اداره خوابگاه های دانشگاه تهران با هجوم به اتاق یکی از دانشجویان متاهل بدون حکم قانونی، با شکستن در قصد جابه جایی وسایل و لوازم شخصی و خانوادگی وی را داشتند که با مقاومت ساکنان خوابگاه مجبور به ترک محل شدند.
پیش از این دانشجویان خوابگاه جلال آل احمد در ۱۶ بهمن نامه ای با بیش از ۱۰۰ امضا را به ریاست دانشگاه تقدیم کرده بودند که در بند ده این نامه درخواست تشکیل کمیته ویژه برای رسیدگی به مشکلات خوابگاه را مطرح کرده بودند.
در مقابل و پس از گذشت نزدیک به بیست روز، مسوولین دانشگاه تهران به جای پاسخگویی به مطالبات و تشکیل کمیته ویژه، نیروهای حراست و تیم تخلیه را روانه خوابگاه متاهلی جلال آل احمد کردند.
دانشجویان خوابگاه اعلام کرده اند در برابر این بی قانونی و تجاوز به حریم شخصی سکوت نخواهند کرد.

دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف به علت نبود امنیت تجمع اعتراضی کردند
دانشجویان خوابگاههای دخترانه طرشت ۲ و پسرانه طرشت ۳ و احمدی روشن که بزرگترین خوابگاه های دانشگاه صنعتی شریف محسوب می شوند، در شامگاه سه شنبه ۷ اسفند دست به تجمع اعتراضی در حیاط خوابگاه زدند.
دانشجویان اعلام کردند که در مسیر تردد خود امنیت ندارند، از این رو ۲۴۰۰ تن از دانشجویان در نامه ای به دکتر فتوحی رییس دانشگاه صنعتی شریف مطالبات خودشان را به وی تسلیم کرده و سر آخر دو خواسته روشن و صریح را به شرح زیر عنوان کردند:
۱ـ پیگیری فوری، جدی و مستمر مساله امنیت منطقه طرشت و اطراف دانشگاه در سطح مقامات عالی کشوری
۲ـ برقراری فوری سرویس حمل و نقل دایمی دانشجویان در تمامی ساعت مورد نیاز آنها از دانشگاه به خوابگاه و مناطق پر رفت و آمد اطراف دانشگاه نظیر میدان آزادی و ایستگاه های مترو اطراف دانشگاه و... و برعکس
دانشجویان تاکید کردند: "بدیهیست در صورتی که پاسخی درخور شان مساله امنیت جانی و مالی خود دریافت نکنند، حق پیگیری موضوع از روشهای دیگر را برای خود محفوظ می دانند و مسوولیت هرگونه عواقب را بر عهده حضرتعالی می دانند."

استاد اصولگرا، دانشجویان دانشگاه تهران را تهدید امنیتی کرد
ابراهیم فیاض، استاد اصولگرای گروه انسان شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران،  بعد از درخواست دانشجویان مبنی بر ارایه طرح درس اش دانشجویان را تهدید امنیتی کرده و آنان را از کلاس اخراج کرد.
این استادنما دانشجویانی را که فعال صنفی نیز بودند، "اخلالگر" و "فتنه گر" خواند و آنان را به کمیته انضباطی و پرونده سازی تهدید کرد.

دانشگاه لوون بلژیک رابطه خود با دانشگاه تهران را قطع کرد
محمود نیلی احمد آبادی، رییس دانشگاه تهران، از قطع همکاری دانشگاه "لوون" بلژیک با این دانشگاه خبر داد. او دلیل این اقدام را بازداشت "یک استاد بلژیکی" در ایران دانست، بدون آنکه نامی از این استاد دانشگاه ببرد. منظور او اما احمدرضا جلالی، پزشک ایرانی، است که با دانشگاههای بلژیک همکاری می کرد و نزدیک به چهار سال است که در ایران در زندان بسر می برد.
احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر ایرانی ساکن سوئد، است که روز 5 اردیبهشت ۱۳۹۵ در تهران بازداشت شد. او به دعوت دانشگاه تهران و دانشگاه شیراز برای شرکت در کارگاه مدیریت بحران به ایران سفر کرده بود که بازداشت و به اوین منتقل شد و از آن هنگام تاکنون در زندان اوین به سر می برد وی در ۲ آبان ۱۳۹۶ به اعدام محکوم شد و دیوان عالی کشور نیز این حکم را تایید کرده است.

یک دانشجوی کُرد پس از شش سال حبس در انتظار اعدام است  
صابر شیخ عبدالله، فرزند مصطفی و دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی تهران، در حالی وارد ششمین سال از حبس خود می شود که خطر اجرای حکم اعدام وی را تهدید می کند.
وی از سال ٩٢ در حبس به سر می برد و سال ٩٦ به همراه حسین عثمانی و دیاکو رسولزاده مجددا در شعبه یکم دادگاه انقلاب ارومیه محاکمه و بار دیگر به اعدام محکوم شد.
این سه شهروند اواسط اسفند ماه سال ١٣٩٣ در شعبه یک دادگاه انقلاب مهاباد به ریاست قاضی "احمد جوادی کیا" به اتهام "بمب گذاری" و عضویت در یکی از احزاب کُرد اپوزسیون به اعدام محکوم شدند.

تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه تهران
جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران در روز پنجشنبه ۹ اسفند، در اعتراض به پیگرد نامزدهای انتخابات شوراهای صنفی، در ساختمان کمیته انضباطی این دانشگاه به نام ساختمان فولاد تجمع کردند.

تجمع دوباره دانشجویان خوابگاه متاهلی جلال آل احمد
دانشجویان ساکن خوابگاه متاهلی جلال آل احمد در ادامه اعتراضات و عدم پاسخگویی مسئولان اداره کل خوابگاهها در روز شنبه 11 اسفند، تجمع اعتراضی برگزار کرده و خواستار رسیدگی ریاست دانشگاه به مشکلات خود شدند.
یکی از دانشجویان ساکن این خوابگاه گفت: دانشجویان ساکن این خوابگاه ساعتی قبل مجددا مقابل دفتر رئیس دانشگاه تهران به همراه خانواده خود تجمع کرده؛ اما هیچ کدام از مسوولان پاسخگو نیستند.

تجمع دانشجویان علوم پزشکی سبزوار
ظهر روز یکشنبه 12 اسفند، جمعی از دانشجویان علوم پزشکی سبزوار در اعتراض به کیفیت پایین غذای مقابل سلف دانشگاه تجمع کردند و ظروف غذای خود را نیز مقابل سلف گذاشتند. یکی از دانشجویان معترض گفت: اعتراض ما به غذای سلف در خصوص مواد اولیه ای است که متاسفانه کیفیت خیلی پایینی دارد و همین مساله باعث نارضایتی دانشجویان شده است.

تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه کرج
بامداد روز سه شنبه ۱۴ اسفند، تعدادی از دانشجویان دانشگاه کرج در اعتراض به تعطیل شدن جلسه پرسش و پاسخ که از قبل برای آن فراخوان داده شده بود در محوطه این دانشگاه تجمع کردند. در این جلسه قرار بود مشکلات دانشجویان در پرسش و پاسخ حضوری توسط رییس پردیس پاسخ داده شود ولی تعطیل شد.

حرکت اعتراضی دانشجویان دانشگاه علوم و فناوری مازندران در بهشهر
دانشجویان دانشگاه علوم و فناوری مازندران نسبت به کیفیت نامطلوب و وضعیت بسیار بد غذایی سلف در روز سه شنبه ۱۴ اسفند اعتراض کردند. آنها با چیدن ظروف غذایشان از سلف تا ساختمان دفتر رییس دانشگاه، اعتراض خود را نشان دادند.
پیش از این نیز دانشجویان پرستاری بهشهر در روز ۹ اسفند ماه سال جاری در اعتراض به کیفیت بد غذایی دست به اعتراض زده بودند.
کیفیت غذا در اکثر دانشگاههای کشور پایین آمده است، به ویژه پس از گرانی قیمت گوشت این معضل تشدید شده است.

تجمع دانشجویان دانشگاه خوارزمی در اعتراض به وضعیت غذایی
دانشجویان از اینکه کیفیت بد و نامناسب غذا را باید تحمل کنند به ستوه آمده و دست به تجمع زدند. این دانشجویان با چیدن ظروف غذای خود در محوطه دانشکده اعتراض شان را نشان دادند.

طومار دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر علیه تبدیل دانشگاه به بنگاه اقتصادی
دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر در یک نامه گروهی به رییس این موسسه آموزشی، نسبت به فشار برای پولسازی از دانشجویان اعتراض کردند.
آنها در بخشی از این طومار نوشتند: "خواجه نصیری که به مثابه دانشگاه می بایست موجبات تحصیل علم و معرفت را برای همه اقشار فراهم می کرد، تبدیل به بنگاهی شده است که حداقل امکانات تحصیلی را به ازای پرداخت هزینهگزاف در اختیار دانشجویان قرار می دهد و دیگر، اقشار محدودی توان ورود بدان را دارند."
دانشجویان خواستار شده اند:
ـ حذف بی قید و شرط جریمه ها در تمامی مقاطع
ـ اعطای خوابگاه به تمامی دانشجویان روزانه در همهی مقاطع و اخذ شهریه خوابگاه منطبق بر نرخ مصوب صندوق رفاه وزارت علوم
ـ بهبود کیفیت تمامی وعده های غذایی و قرار گرفتن کنار غذا
ـ فراهم سازی سرویس ایاب و ذهاب
ـ افزایش زمان ورود دختران دانشجو به خوابگاه تا ساعت ۲۴

بزرگداشت روز زن در دانشگاه علم وصنعت
"انجمن آرمان" دانشجویان دانشگاه علم و صنعت به مناسبت هشتم مارس روز جهانی زن غرفه ای با مضامین عدم رعایت حقوق زن و زندانیان سیاسی برپا کرد.

تجمعات سراسری دانشجویان پرستاری و پیراپزشکی
دانشجویان رشته پرستاری رادیولوژی تکنولوژیست جراحی در اعتراض به مشکلات آموزشی و کمبود شدید فضای هییت علمی، در محل معاونت آموزشی دانشگاه دست به تجمع اعتراضی زدند.
پلاکاردی روی دیوار بود که این نوشته روی آن به چشم می خورد: "زخم عمیقی که بالاخره سر باز کرد."
همزمان با تهران سایر دانشجویان پرستاری در شهرهای مختلف از جمله خوزستان، گیلان، خراسان شمالی، اصفهان، هرمزگان و کرمانشاه نیز در اعتراض به طرح تربیت پرستار بیمارستانی با تشکیل یک زنجیره انسانی مقابل دانشگاه یا دانشکده خود دست به تجمع زدند.

افزایش شهریه دانشجویان علوم پزشکی از سال آینده
محمدرضا فراهانی، معاون فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت، از افزایش میزان شهریه و وام دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی از سال ۱۳۹۸ خبر داد.
وی گفت: "مبلغ این افزایش هنوز تعیین تکلیف نشده، اما یقینا افزایشی در شهریه و وامهای دانشجویان خواهیم داشت.

تجمع دانشجویان کشاورزی دانشگاه تهران
دانشجویان رشته های مختلف کشاورزی دانشگاه پردیس ابوریحان پاکدشت در روز يكشنبه 19 اسفند با تجمع اعتراضی، به شیوه هرس درختان ۳۰ ساله دانشگاه توسط عوامل دانشگاه اعتراض کردند.
چندی پیش توسط عوامل دانشگاه پردیس ابوریحان پاکدشت درختان چنار در محوطه درونی هرس شده که این امر اعتراض جمعی از دانشجویان در رشتههای مختلف کشاورزی را در برداشته است.
دانشجویان طی بیانیه ای از مسوولان دانشگاه خواستند درباره خشک شدن درختان در یک دهه گذشته گزارشی ارائه کرده و با خاطیان برخورد کنند همچنین خواستار اصلاح روند کاشت در دانشگاه نیز شدند.

(منابع: ایسنا، گوناز تی وی، دانشجو آنلاین، خبرگزاری دانشجو، خبرنگار ایلنا، ایران خبر، انصاف نیوز، خبرگزاری هرانا، ذاکرنیوز، آژانس خبررسانی کُردپا)
منبع: نبردخلق شماره ۴۰۹،ششم فروردین ۱۳۹۸




زنان در مسیر رهایی ...... اسد طاهری.

اسد طاهری

اخراج دانشمند ضد زن از بزرگترین آزمایشگاه فیزیک ذره ای جهان
سازمان اروپایی پژوهشهای هسته ای (سرن) که بزرگترین آزمایشگاه فیزیک ذره ای جهان است، اعلام کرد تصمیم گرفته که دیگر همکاری با پروفسور "الساندرو استرومیا" را به عنوان استاد میهمان در این مرکز تمدید نکند.
او در سپتامبر گذشته در جریان کارگاهی در سرن گفت: "فیزیک توسط مردان اختراع و پایه گذاری شد."
پروفسور استرومیا همچنین در این کارگاه تصاویری را نشان داد که مبارزات زنان برای برابری در علم را به استهزا می گرفت. او همچنین نتایج یک تحقیق را ارایه کرد که به گفته او نشان می داد کارهای انجام شده توسط فیزیکدانان زن به خوبی همکاران مردشان نیست.
بررسی او فورا به عنوان کاری غیرعلمی و نادرست از سوی کارشناسان رد شد.

سزارین دختر ۱۱ ساله اعتراضات به قوانین سقط جنین در آرژانتین را برانگیخت
انتشار خبر انجام عمل جراحی سزارین یک دختر ۱۱ ساله در آرژانتین که در اثر تجاوز حامله شده بود، معترضان به قانون ممنوعیت سقط جنین اختیاری در این کشور را به خیابانهای بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین، کشاند.
این دختر پس از آنکه شریک زندگی مادربزرگ ۶۵ ساله اش به او تجاوز کرد، باردار شد و درخواست سقط جنین کرد. اما رسیدگی به درخواست او پنج هفته طول کشید و برخی از پزشکان درخواست او را رد کردند. در نهایت پزشکان گفتند که سقط جنین برای او خطرناک است و به این دلیل او را سزارین کردند. جنین این دختر زنده است اما به گفته مسوولان بیمارستان شانس کمی برای زنده ماندن دارد.
در حال حاضر در آرژانتین تنها در صورتی اجازه سقط جنین داده می شود که سلامت مادر در خطر باشد و یا بارداری نتیجه تجاوز باشد. اما به نظر می رسد که در مورد این دختر ۱۱ ساله به دلیل نامشخص بودن قیم قانونی او، در انجام سقط جنین تاخیر افتاده است.
فعالان حقوق بشر در این منطقه، مسوولان بهداشت و سلامت را مقصر می شناسند و می گویند که اتفاقی که برای این دختر افتاده، مصداق "شکنجه" است.
تابستان گذشته مجلس سنای آرژانتین لایحه قانونی کردن سقط جنین در ۱۴ هفته اول بارداری را رد کرد.
فعالانی که خواستار حق انتخاب برای سقط جنین هستند، سالهاست در کشوری که اکثریت آن کاتولیک هستند، برای تصویب این لایحه تلاش می کنند. کلیسای کاتولیک سقط جنین را مجاز نمی داند. سال گذشته ۴۳ زن در آرژانتین به دلیل مخالفت با سقط جنین، جان خود را از دست دادند.

حمله تحقیر آمیز همسر خلیل زاد به فعالان زن افغان
"شرل بنارد"، پژوهشگر موسسه "رند" و همسر زلمی خلیل زاد، نماینده آمریکا برای صلح افغانستان، در مقاله ای در نشریه آمریکایی "نشنال اینترست" به زنان افغانستان تاخته و در دفاع از آنچه تاکنون آمریکا در افغانستان انجام داده، نوشته که مدافعان حقوق زن در افغانستان نمی توانند مانع بازگشت نیروهای آمریکایی از این کشور شوند. او گفت؛ زنان افغان خودشان باید برای دفاع از حق خود اقدام کنند.
در روزهای گذشته با پیشرفت مذاکرات صلح افغانستان و امیدواری سیاستمداران به موفقیت این روند، شماری از فعالان زن در افغانستان از آنچه برگشت به گذشته خوانده اند، ابراز نگرانی کرده اند.
خانم بنارد که نام شوهرش در دو دهه گذشته با نام افغانستان و دولت بعد از طالبان گره خورده، گفته که آمریکا آموزشهای زیادی را برای زنان افغانستان داده تا در پستهای مدیریتی سهم بگیرند. به آنان مشاوره داده که چگونه دیدگاه خود را بیان کنند، چگونه موثر صحبت کنند، چگونه برنامه های سیاسی و ساختارهای سیاسی را بسازند. چگونه دفاترشان را اداره کنند و چگونه اعتماد به نفس داشته باشند، چگونه ارتباطات ایجاد کنند، چگونه تجارت خود را آغاز کنند. اکنون زمان آن رسیده که تمام کارهای را که انجام شده، امتحان دهند.
خانم بنارد درس داده که زنان غرب و بخصوص آمریکا نیز حقوق خود را به این دلیل به دست نیاوردند که مردم مربوط به یک فرهنگ دیگر برایشان احساس تاسف کرده و برایشان پول و سرباز فرستاده باشد تا آنها را از ظلم نجات دهند.
"اورزلا اشرف"، رییس واحد ارزیابی و تحقیق افغانستان، در واکنش به مقاله خانم بنارد نوشته: "اگر من یک فمینیست آمریکایی بودم، مخصوصا همسر سفیری که با دور زدن دولت (افغانستان)، کشور اصلی اش را به مردانی می فروشد که بدترین سابقه را در مورد حقوق زنان دارند، فقط ساکت می بودم."

شیخ الازهر مصر: چندهمسری بی عدالتی است اما ممنوع نیست
"شیخ الطیب"، شیخ دانشگاه الازهر مصر در سخنرانی تلویزیونی خود علیه چندهمسری هشدار داده و گفته چندهمسری می تواند موجب ناعدالتی در حق زنان و کودکان شود.
شیخ الازهر که مهمترین مقام مذهبی سنی در مصر به شمار می رود، گفته است که رویه چندهمسری ناشی از عدم درک درست از قرآن است. او اما بعدا توضیح داد که مخالفتش با چندهمسری به معنی فراخوان برای ممنوع کردن آن نیست.
به گفته او تک همسری قانون اصلی است و چند همسری تنها در موارد استثنا می تواند رخ دهد: "آنهایی که می گویند ازدواج باید با تعدد همسر همراه باشد، همه اشتباه می کنند. قرآن می گوید اگر مرد مسلمان نتواند عدالت را برقرار کند، تعدد زوجین برای او ممنوع است."
سخنان او به گفتگوها و مباحث داغی در رسانه های اجتماعی دامن زد. شماری از گفته های این امام مسجد الازهر حمایت کرده و خواستار منع داشتن همسران متعدد شدند و برخی دیگر که بیشترشان سلفیها هستند، مردان را به داشتن همسران بیشتر ترغیب کرده اند.
الازهر روز شنبه سعی کرد تا در این مورد توضیحات بیشتری ارایه کند. جامعه الازهر گفته که الطیب خواستار منع داشتن زوجهای متعدد نشده است.

روز جهانی زن در کشورهای مختلف چطور برگزار شد؟
*اسپانیا: دهها هزار زن که بسیاری از آنها دانشجو بودند، در خیابانهای مرکز شهر مادرید راهپیمایی کردند. آنها در حالیکه شعار می دادند، پلاکاردهایی نیز حمل می کردند که روی برخی از آنها نوشته شده بود "آزادی، برابری، دوستی"، "نحوه پوشش من نباید بر احترامی که شایسته من است، تاثیر بگذارد".
بسیاری از تظاهرکنندگان لباس و یا تزیین آلات بنفش رنگ به تن داشتند که رنگ نمادین کارزار دفاع از حقوق زنان است. یکی دیگر از برنامه هایی که در مادرید اجرا شد، حرکت بیش از ۲۰۰ دوچرخه سوار زن در خیابانهای مرکز شهر بود که همه پيراهن بنفش به تن داشتند.
بسیاری از کارکنان زن امروز بر سر کار خود حاضر نشدند. سایرین کارهای خانه و نگهداری از کودکان را به مردان سپردند.

*پرتقال: اعضای کابینه این کشور، روز پنجشنبه برای یادبود قربانیان خشونت خانگی، یک دقیقه سکوت کردند. پلیس پرتقال می گوید که امسال ۱۲ زن به دلیل خشونت خانگی کشته شده اند. این عدد بالاترین رقم قربانیان در ۱۰ سال گذشته است.

*فرانسه: به مناسبت چهل و دومین سالروز بین المللی حقوق زنان، ۱۵ هزار نفر از شهروندان فرانسوی روز گذشته در شهرهای مختلف این کشور تجمع کردند تا به طور خاص نابرابری دستمزدها و خشونت مبتنی بر جنسیت را محکوم کنند. معترضان همچنین نگران ایجاد تغییرات احتمالی در بیمه بیکاری خود بودند.
بنا به اعلام برگزار کنندگان این تجمعات، تعداد شرکت کنندگان در این اعتراضها ۶ هزار نفر در پاریس، دو هزار و ۵۰۰ نفر در مارسی، ۷۰۰ نفر در نانت، ۶۰۰ نفر در لیل و ۱۵۰۰ نفر در گرنوبل و تولوز شمارش شده اند.
در پاریس، معترضان دستنوشته هایی مبتنی بر محکومیت نابرابریهای زنان و مردان و نیز درخواست "حقوق برابر، کار برابر" و "نه به خشونت و نقض حقوق' در دست داشتند.

*روسیه: روز ۸ مارس در این کشور تعطیل رسمی است، اما گرامیداشت آن بیش از هر چیز مبتنی بر نقشهای جنسیتی است که اکنون مورد انتقادند. بنا بر سنت هر ساله، ولادیمیر پوتین در این روز سخنرانی کرد و در سخنان خود از صبوری و حمایت زنان تشکر کرد. رییس جمهوری روسیه گفت: "شما زنان می توانید همه کارها را انجام دهید، هم در بیرون خانه هم در خانه. شما زبیایی و شادی خود را حفظ می کنید، تعادل خانواده را با عشق خود حفظ می کنید."

*ترکیه: پلیس و نیروهای انتظامی استانبول با اعمال خشونت مانع از برگزاری تظاهرات صلح آمیز زنان در این شهر شدند. دولت ترکیه در سالهای گذشته مانعی بر سر راه برپایی تظاهرات به مناسبات هشت مارس، روز جهانی زن، ایجاد نکرده بود.
پلیس نه تنها از گاز اشک آور برای متفرق کردن زنان استفاده کرد، بلکه با استفاده از سگ نیز آنها را تهدید به حمله کرده بود.
بسیاری از زنان پس از حمله پلیس ناگزیر به خیابانهای پیرامون میدان استقلال فرار کردند. ویدیوهایی که در شبکه های اجتماعی منتشر شده، شلیک گلوله های لاستیکی توسط پلیس به پای شرکت کنندگان در این تظاهرات را به تصویر کشیده است.

*هند: صدها زن در خیابانهای دهلی نو خواهان توقف خشونت علیه زنان، خشونت جنسی و نابرابری در محیط کار شدند. پسرها در هند بیش از دختران ارزش دارند. هزاران زن هندی پس از مرگ شوهرشان سوزانده میشوند، چون خانواده شوهر ممکن است جهیزیه او را نامناسب بدانند.

*اندونزی: در جاکارتا، پایتخت این کشور، صدها زن و مرد با پلاکاردهایی در دست به خیابان آمدند که در آنها خواهان لغو قوانین و سنتهای تبعیض آمیز مانند اخراج از کار به دلیل بارداری و قراردادهای نابرابر زنان و مردان شدند.
زنان اندونزی که چهارمین کشور پردرآمد دنیاست، دسترسی به آموزش برابر دارند، اما با بیکاری بیشتر، درآمد کمتر و شرایط کاری نامناسب روبه رو هستند.

*فیلیپین: صدها زن با لباسهای بنفش در مانیل راهپیمایی کردند و خواهان کناره گیری "رودریگو دوترته"، رییس جمهوری این کشور، شدند که به گفتن جوکهای سکسیستی معروف است و خطری برای یکی از دموکراسیهای آسیا به شمار می آید.

*آمریکا: در روز ۸ مارس ملانیا ترامپ از زنان ۱۰ کشور جهان به دلیل شجاعت شان تقدیر کرد. برندگان این جایزه، شامل فعالان مدنی، افسران پلیس و یک روزنامه نگار تحقیقی از کشورهای بنگلادش، جیبوتی، مصر، اردن، مونته نگرو، میانمار، پرو، سریلانکا و تانزانیا بودند.
در این مراسم مایک پمپئو، وزیر خارجهآمریکا، به طور جداگانه از زنان ایران به دلیل اعتراضات شان به حجاب اجباری و از فعال مدنی اوکراینی که در سال ۲۰۱۸ با اسید سولفوریک به قتل رسید، تقدیر کرد.

*پورتوریکو: صدها زن که تی شرتهای بنفش به تن داشتند، خواهان مسکن امن شدند، چرا که این قلمرو آمریکا بیش از ۲۰ زن بعد از توفان "ماریا" هنوز به شرایط عادی بازنگشته. شماری از تظاهرکنندگان پلاکاردهایی در دست داشتند که بر آنها نام ۲۰ زن که به دست شریکهای زندگی خود به قتل رسیده بودند، دیده می شد.

*السالوادر: صدها تن از زنان در پایتخت "سن سالوادر"، برای حق تولید مثل و علیه خشونت دست به تظاهرات زدند. آنها همچنین آزادی سه زن که به اتهامات سقط جنین محکوم شده بودند را جشن گرفتند. این سه زن به اتهام سقط جنین به ۳۰ سال زندان محکوم شده بودند و تنها چند ساعت پیش از شروع رسمی روز جهانی زن، آزاد شدند. السالوادور یکی از شش کشور آمریکای لاتین و حوزه کاراییب است که سقط جنین را در هر شرایطی ممنوع کرده است.
زنان آزاد شده حدود ۱۰ سال در زندان بوده اند. "آلبا لورنا رودریگز"، ۳۱ ساله، پس از آزاد شدن از زندان گفت: "ما امیدواریم دولت متوجه شود که بسیاری از زنان در اینجا بیگناه هستند و باید آزاد شوند."
۱۸ زندانی دیگر در زندانهای السالوادور دوران محکومیت خود به دلیل سقط جنین را می گذرانند. به گفته سازمان عفو بین الملل، آمار بالای خشونتهای جنسیتی و ممنوعیت سقط جنین، این کشور را به یکی از "خطرناک ترین کشورها برای زن بودن" بدل کرده است.

*بولیوی: زنان در شهرهای بزرگ تجمع کردند در حالیکه لباس زیرهای بزرگی بر تن داشتند که بر آنها نوشته شده بود: "لباس زیر یک پدر بی مسوولیت و سوواستفاده گر"، "لباس زیر یک کودک آزار".

*اکوادر: رییس جمهور این کشور، "لنین مورنو" در این روز اعلام کرد که به کودکان زنان به قتل رسیده ماهانه ۲۵۰ دلار پرداخت خواهد کرد. این کمک نقدی، به نزدیک به ۸۸ کودک یتیم تعلق خواهد گرفت.

*اتیوپی: نخست وزیر این کشور، "آبی احمد"، که یکی از کابینه های برابر جنسیتی جهان را تشکیل داده، در تجمعی که به مناسبت ۸ مارس در این کشور تشکیل شد، گفت: "زنان ستونهای یک ملت اند و باید به دلیل فداکاریهای شان مورد تقدیر قرار بگیرند."

*کنگو: رییس جمهوری جدید کنگو، "فلیکس تشیسکدی"، با رهبران زن کشور درباره مشکلات زندگی روزمرهشان گفت وگو کرد.

*کنیا: زنان در پایتخت علیه خشونتجنسیتی تظاهرات کردند. آنها گفتند هنوز خیلی دشوار است که زنان از آزارهای جنسی به راحتی سخن بگویند و هنوز باید آهسته رشد کنند.

اهدای جایزه سیمون ویل به کنشگر کامرونی
نخستین جایزه "سیمون ویل" به کنشگر کامرونی که در حوزه خشونت علیه زنان و دختران و ازدواج اجباری فعالیت می کند، داده شد.
"آسیا دومارا منگاتاسو"، خلاف میلش در ۱۵ سالگی وادار به ازدواج شد، اما به تحصیلاتش ادامه داد. او سپس بر فعالیت در مورد قربانیان "بوکو حرام" تمرکز کرد.
این جایزه به نام سیمون ویل، سیاستمدار فرانسوی بازمانده از هولوکاست، نامگذاری شده که سقط جنین را قانونی کرد.


(منابع: بی بی سی، رادیو فردا، دویچه وله، رادیو زمانه، جنگ خبر)

منبع: نبردخلق شماره ۴۰۹، ششم فروردین ۱۳۹۸



måndag 29 april 2019

آیا هنوز طبقه کارگر در مرکز استراتژی انقلابی و سوسیالیست قرار دارد؟....لیلا جدیدی.


باز نشر یک نوشته به مناسبت روز جهانی کارگر
آیا هنوز طبقه کارگر در مرکز استراتژی انقلابی و سوسیالیست قرار دارد؟
لیلا جدیدی
بسیاری از تیوریسینهای پسا صنعتی شدن و پسا مدرنیسم دهه هشتاد، نقش طبقه کارگر صنعتی را در تاریخ از بین رفته اعلام می کردند. نمونه ای از اینان "پیتر دراکر" است که در نگارش دیدگاههای خود تاکید می کرد: "هیچ طبقه ای به اندازه طبقه کارگر یقه آبی در تاریخ به این سرعت ظهور پیدا نکرده و هیچ طبقه ای هم به همان اندازه سهمگین سقوط نکرده است."
برخی از روشنفکران "رادیکال" نیز وجود و یا اهمیت این طبقه را رد می کردند. آنها بر این باور بودند که تحلیل طبقاتی امری مربوط به گذشته است، چنین طبقه ای وجود ندارد و فقط رباتها، کارگر هستند. اگرچه برخی از آنها به طور مستقیم مارکس را خطاب قرار نمی دادند، اما به طور کلی این نظریه پردازان مطرح می کردند که نیروی کار سنتی تولید کالا کاهش پیدا کرده، کارخانه های تولیدی بزرگ، کوچک تر شده و تولیدات پیچیده متمرکز کنار رفته و جای خود را به مجتمعهای زنجیره ای تولید کنندگان کوچک تر داده است.
این مباحث و تیوریها در تضاد با اندیشه مارکس و تصویری قرار دارد که در مانیفست حزب کمونیست بدین گونه تشریح گردیده: "با توسعه صنعت، پرولتاریا نه تنها در شمار رشد خواهد کرد، بلکه در توده های عظیم تری تجمع خواهد داشت، نیروی آن رشد می کند و کارگر این نیرو را بیشتر حس خواهد کرد."
این نوشته نگاهی به تغییرات صورت گرفته در وضعیت کنونی طبقه کارگر جهانی و از سوی دیگر، رابطه آن با شکل کنونی امپریالیسم، یا بهتر گفته شود، "امپریالیسم مالی"، می پردازد.
بدیهی است که همچنانکه تغییراتی در سازمان دهی سرمایه داری هم در دولتهای توسعه یافته صنعتی و هم در ابعاد جهانی صورت گرفته، دگرگونیهایی نیز در طبقه کارگر به وجود آمده. از این رو، اکنون برای انقلابیون مارکسیست این سوال پیش می آید که آیا هنوز طبقه کارگر صنعتی در مرکز استراتژی انقلابی و سوسیالیستی قرار دارد یا خیر؟
چه کسانی در صف طبقه کارگر جا می گیرند؟
"کیم مودی" (kim mody)، از نویسندگان "انتشارات یادداشتهای کارگری" و چندین کتاب در باره جنبش کارگری در ایالات متحده آمریکا، به این سوال به طور مشروح پاسخ داده است. وی با اشاره به این امر که اکثریت جمعیت شاغل (شاید ۸۰درصد نیروی کار)، مزد بگیرانی هستند که ارزش اضافی تولید می کنند صرف نظر از اینکه تولید چه باشد (کالا یا خدمات)، می گوید: "به هر میزان که تغییرات عظیمی در بخش صنعتی به وجود آماده باشد، باز هم روشن است که طبقه کارگر از زمان نویسندگان کلاسیک مارکسیست مانند مارکس، انگلس، لنین، تروتسکی، لوکزامبورگ، گرامشی و غیره، بزرگ تر شده است."
"هل دراپر" (Hal Draper)، سوسیالیست و فعال سیاسی آمریکایی که نقش برجسته ای در جنبش آزادی بیان داشت و در باره تفهیم تاریخ و افکار کارل مارکس آموزش می دهد، در این باره می گوید: "مارکسیستها سالهاست در این مورد که طبقه کارگر چیست گفتگو کرده و می کنند. در نظریه انقلاب کارل مارکس توضیح داده شده است که طبقه کارگر صنعتی تنها به کسانی محدود نمی شود که "در نقطه ای از تولید" قرار گرفته باشند و حتی "کالا تولید کنند". همچنانکه سرمایه داری همه امور زندگی را "کالایی" می کند، خدمات هم کالایی می شود و دقیق تر اینکه، صنعت "پرولتاریزه" کردن محدود به کارگران یدی نمی شود، همزمان، شامل همه کسانی که برای مزد کار می کنند هم نمی شود."
کیم مودی در مقاله ای با عنوان "چرا کارگران صنعتی جهان اهمیت دارند" تاکید می کند: "اهمیت کارگر صنعتی در این جا است که همچنان که سرمایه داری در حال زایش است، تغییرات رادیکالی نیز در طبقه کارگر جهانی صورت می گیرد. برای نمونه، این تغییرات با خود تعداد زیادی کارگر مهاجر به بازار کار می آورد، یک منطقه صنعتی می شود و منطقه دیگر به عکس. هر کدام از این تحولات، تغییرات عمیقی در ترکیب و ساختار اجتماعی طبقه به وجود می آورد. تحول در تکنولوژی، تحول در طبقه کارگر را در پی دارد. بنابراین می بینیم که نقش طبقه کارگر به لحاظ استراتژیک و عملی پر اهمیت می شود."
"امانویل نس" (Immanuel Ness)، پروفسور علوم سیاسی دانشگاه بروکلین در نیویورک و نویسنده "آینده طبقه کارگر"، نیز به طور مشروح بدین امر پرداخته است. وی ادعای "پایان عصر طبقه کارگر صنعتی" را رد کرده و معتقد است که برعکس، پرولتاریای صنعتی جهان از هر زمان دیگری بزرگ تر شده است و مبارزات صنفی و سیاسی بزرگتری از آنان در راه است.
پرفسور نس در باره چگونگی این رشد و تغییراتی که در دهه های اخیر رخ داده می گوید: "دو فاکتور اساسی وجود داشته است؛ نخست صنعت زدایی صنایع سنتی در آمریکای شمالی و اروپا مانند کارخانه های تولید پوشاک، وسایل الکترونیکی، اتوموبیل و دیگر صنایع سنگین و انتقال این صنایع به آفریقای جنوبی، آسیای جنوبی و جنوب شرقی آسیا و مقداری هم به آمریکای لاتین است. در نتیجه، این مناطق به مراکز تولید و صادرات تبدیل شده اند، در نتیجه این تحول بر شمار کارگران کارخانه ها افزوده شده است.
فاکتور دیگر این است که بین کشورهای در حال صنعتی شدن مانند هند. بنگلادش. چین و اندونزی، میزان شهرنشینی بالا رفته و این به دلیل پایان کشاورزی در روستاهاست. بسیاری از کارگران روستایی به شهرها، جایی که کارخانه های صنعتی تمرکز دارند، کوچ کرده اند. بنابراین، در حالی که در آمریکای شمالی گفته می شود عصر طبقه کارگر صنعتی تمام شده، من می گویم در واقع اکنون تعداد کارگر صنعتی در جهان بیشتر از آن است که تاکنون در تاریخ بشر وجود داشته است."
بنا بر آمارها، شمار طبقه کارگر صنعتی در ۵۰ سال اخیر در حدود ۲۰۰ میلیون تا یک میلیارد افزایش داشته است. نس خاطر نشان می کند که آمارها پیرامون افزایش تعداد کارگران شامل کارگرانی نمی شود که بیرون از کارخانه ها کار می کنند. "پروسه رشد کمی کارگران صنعتی جهانی بدون وقفه و بی امان پیش رفته و بحثهای مارکسیستها در باره جهانی شدن سرمایه را به اثبات رسانده".
شکل گیری امپریالیسم مالی
در باره اهمیت امپریالیسم مدرن، کاراکتر امروزی آن و رابطه آن با تحلیلهایی که پیرامون کارگران صنعتی می شود، نظریه های بسیار زیاد و گوناگونی وجود دارد که از سوی پژوهش گرانی مانند "امانویل والتراشتاین"، "جیودانی آریگی" (محقق ایتالیایی) و "ویلیام رابینسون" ارایه شده است.
برای نمونه، ویلیام رابینسون، پروفسور آمریکایی در دانشگاه کالیفرنیا، که تحقیقات جامعی پیرامون جامعه شناسی، اقتصاد سیاسی، جهانی سازی، آمریکای لاتین و ماتریالیسم تاریخی دارد، سیستم اقتصادی کنونی جهان را متمرکز بر گسترش سرمایه با حمایت از "قلمرو زدایی" دولت – ملت توصیف کرده است.
نس با ویلیام رابینسون موافق است که یکی از ویژگیهای عمده شرکتهای فراملیتی "قلمرو زدایی" است. بدین معنی که دیگر برای آنها اهمیت ندارد کجا سرمایه گذاری می کنند. آنها حاضرند بر پایه سود دهی در هر جایی سرمایه گذاری کنند یا از هر جایی سرمایه خود را خارج سازند."
امانویل مس استدلال می کند: "قدرت امپریالیستی هژمونیک وجود دارد و به ویژه آن را در ایالات متحده می توان یافت که برپایه منطق اقتصاد امپریالیستی گسترش پیدا کرده و اطمینان پیدا می کند که از طریق مداخله نظامی تحکیم و توسعه یابد. ماهیت این نوع امپریالیسم، "امپریالیسم مالی" است."
وی می افزاید: "من فکر می کنم این بسیار روشن است که یک پدیده بحرانی شکل گرفته و آن نفوذ نهادهای مالی در شرکتهای چند ملیتی است. آنها در گذشته خود در نقاط مختلف جهان زیر مجموعه و شعبه داشتند، اما اکنون در سطح جهانی در نهادهایی که به پیمانکارشان بدل شده اند. سرمایه گذاری می کنند."
"ناوومی کلاین"، نویسنده و فعال سیاسی سرشناس، در کتاب "نه به لوگو"ُ مکانیزم کار این نهادهای مالی را اینگونه شرح می دهد: "آنها چیز زیادی تولید نمی کنند، اما تعیین می کنند چه کالایی و چگونه تولید شود، بر پایه مزد بسیار کم".
می بینیم که برای درک امپریالیسم مدرن، توجه به این نمونه ها که در چارچوب سرمایه داری مالی عمل می کنند، اهمیت کلیدی دارد. این فرم از سرمایه گذاری مالی از اروپای قرن بیستم و وقتی که بانکهای آلمان در روسیه سرمایه گذاری کردند، آغاز شد و اکنون در سطح جهانی گسترش یافته است. هس می گوید این امر در واقع به سیاسی شدن طبقه کارگر سراسر جهان منجر شده است.
"دیوید هاروی"، پرفسور مردم شناس مارکسیست، مکانهایی که سرمایه در آن فعال و جاری است و در عین حال سودآور ترین هستند و سریع ترین انباشت را در کوتاه مدت ترین و در بالاترین نرخ ارایه می کنند، وال ستریت ، شهر لندن، توکیو، هنگ کنگ، و فرانکفورت معرفی می کند که بیشترین منابع خود را در نقاطی مانند پرل ریور دلتای چین، اطراف هنگ کنگ، مراکز مهم صنعتی در هند، افریقای جنوبی، مصر، ویتنام، و تا حدی برزیل و اندونزی به کار می اندازند. این نقاط، مراکز مهم و بزرگ توسعه صنعتی هستند.
مبارزات کارگری در سراسر جهان چگونه پیش می رود و در چه شرایطی؟
داده های موجود نشان از آن دارد که با وجود مراکز صنعتی بسیار، اما کارگران در یک شغل یا رشته باقی نمی مانند و پیوسته در حال تغییر محل کار و نوع آن هستند، زیرا به آنها مشاغل درازمدت داده نمی شود. بنابراین، اگر روند مبارزات کارگری را مورد توجه قرار دهیم، می بینیم که مبنای بیشترین اعتراضها همین بی ثباتی و بازتاب آن در مزد، ساعت کار، بیمه، مزایا و غیره بوده و در سطح جهانی افزایش پیدا کرده است.
"بولری سیلور"، جامعه شناس، آمار و اسناد اعتصابات از دهه نود تاکنون را در کتابی به نام "نیروهای کار، جنبشهای کارگری و جهانی سازی" انتشار داده است. وی نشان می دهد که چگونه جنبشهای کارگری با تحول در متغیرها در سیاست، اقتصاد و پروسه های اجتماعی، از اواخر قرن نوزدهم تحول پیدا کرده اند. در این کتاب می بینیم که اعتراضها با تغییر جغرافیایی تولید، از کشوری به کشور دیگر منتقل شده. وی به صورت مستند فرضیه پایان جنبشهای کارگری را رد کرده و نتیجه می گیرد: "در قرن بیست و یکم بر دامنه جنبشهای کارگری به شدت افزوده خواهد شد."
پرفسور نس نیز در همین زمینه از کارخانه های چین نمونه می آورد: "هزاران اعتصاب در سال در کارخانه های چین رخ می دهد. هیچ شکی نیست که تا کنون در این ابعاد در جهان اعتصابات کارگری وجود نداشته. این اعتصابات حتی از سوی کارگرانی که در اتحادیه های تحت کنترل دولت هستند نیز سازمان داده شده."
جایگاه کارگران خدماتی چیست؟
حال سوال بعدی این خواهد بود که اعتراضهای کارگری در مناطقی که کارخانه و کارگر صنعتی وجود ندارد یا بهتر بگوییم، مناطق خدماتی در نیم کره شمالی، به چه صورت است و از چه اهمیتی برخوردار است. از آن رو که طبق آمارها، 85 درصد حرکتهای کارگری در نیم کره جنوبی به وقوع می پیوندد.
نس در این زمینه می گوید: "شمال در واقع از استثمار کارگران جنوب بهره می برد، اما شکی نیست که اقتصاد جدید در شکل خدمات و تکنولوژی و غیره شکل گرفته است. البته شاغلان در این رشته ها نیز به شدت استثمار می شوند. شرکتهایی هم مانند "اوبر"، کارگران را به صاحب کار تبدیل می کند، اما در واقع آنها وادار می شوند برای این شرکتها بیشتر کار کنند."
راهکار و چشم انداز
نظریه پردازان در این زمینه در تحلیل نهایی معتقدند که اعتصابها و اعتراضات کارگران صنعتی و خدماتی باید سازماندهی شود. در شمال و جنوب اکنون کارگران در حال ساختن اتحادیه ها و سندیکاهای جدید هستند. این امر باید ادامه و رشد داشته باشد. کارگران باید از اتحادیه های گذشته که در مناسبات نسلهای گذشته درجا می زنند، خود را رها کنند.
اگرچه جنبشهای کارگری از زمان صنعتی شدن افت و خیزها و انحرافاتی داشته اند، اما برخلاف نظریه های بسیاری که حتی بخشی از چپ را شامل می شود و معتقد است سوسیالیسم دیگر جایگاهی ندارد، می بینم که اکنون جهان بیش از هر زمان دیگری برای پایان دادن به رنج و درد و نابرابری به سوسیالیسم نیاز دارد. این امر حتی برخی از اتحادیه ها را وادار به تغییرات سوسیالیستی در برنامه و چشم اندازهای خود کرده است. نمونه های بسیاری از این تحول وجود دارد، به ویژه در آفریقا که در این نوشته مجال پرداخت به آنها نیست.
همچنین، بیشترین تغییراتی که مناسبات اقتصادی تاکنون در زندگی کارگران داده، نشاندهنده این است که این طبقه مهمترین پتانسیل تحول در جامعه است و می تواند آلترناتیوی رادیکال در برابر سرمایه داری باشد. در واقع طبقه کارگر همچنانکه مارکس و انگلس ۱۶۰ سال پیش در مانیفست حزب کمونیست یادآور شده اند، "گورکن" بالقوه سرمایه داری است. مارکس، آینده‌طبقه‌کارگر را برآمده از دو عامل می دانست؛ نخست در قدرت جمعی‌ ای که صنعت مدرن بدان می ‌بخشد و سپس، در تیره‌روزی اجتماعی که سرمایه داری برای به دست آوردن سود بیشتر او را بدان سوق می دهد.