چهار زندانی سیاسی، آرش صادقی، لقمان و زانیار مرادی و سعید شیرزاد، محبوس در زندان رجایی شهر کرج، در سوگ ۴ فعال محیط زیست که در آتش سوختتد و جان سپردند با خون دل نوشته اند:
متن کامل این نامه به نقل از هرانا،
متن کامل این نامه به نقل از هرانا،
“من آنیام که به مرگ طبیعی شوم هلاک
وین کاسه خون به بستر راحت خوشم و هم
به فرمان حقیقت افتم اندر قبر با شادی
که تا بیرون کشم از قعر ظلمت نفس آزادی
در بهت و ناباوری تمام خبر جانباختن و در آتش سوختن شریف باجور و چند تن دیگر از دوستانش وجودمان را به آتش کشید؛ در خود ماندهایم چگونه با این واقعیت تلخ کنار بیاییم که بلوطهای زاگرس رفیقی شریف را از دست دادند و با در آتش سوختنش اینبار زاگرس برای همیشه داغدار شد و در آتش سوخت.
شریف باجور که به غایت نامش شریف بود و اندوه از دست دادنش زاگرس را برای همیشه عزادار کرده است و در تمامی این سالها رفیق و همراه کوهها و دشتها و جنگلهای کردستان بود و اگر در هر جای دیگری از این کره خاکی میزیست جانباختنش عزایی عمومی میشد ولی در سکوت خبری رادیو و تلویزیون حکومتی برای همیشه در قلب مردمش جاودانه و قهرمان شد و داغی ابدی را بر دل ملتش نهاد و شریفی چون او را که کمتر به چشم دیده، او که غمخواری بود که راه نوین مبارزه را برای ملتش به جاگذاشت.
راه نوینی که با دستهای خالی حافظ و نگهبان بلوطهای زاگرس بود و با پاهایش برای جهانی از صلح رکاب زد که لایق نام شریفش بود و وجودش را به دور از فلشهای دوربین و خبرهای رسانهای به گرسنگی سپرد.
ما تنی چند از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت این تراژدی اسفناک را به بازماندگان این والاشریف جانباخته و دیگر در آتش سوختگان زاگرس که متاسفانه نامشان را نمیدانیم و به رفقا و یاران وی در انجمن سبز چیا و تمامی دلسوزان محیط زیست و همینطور به ملت کردستان که والاترین شریف زمانهاش در آتش سوخت را تسلیت میگوییم و خود را همدرد آنان میدانیم که درد جانباختن این عزیزان وجودمان را دگرباره به آتش کشید و خود نیز در این آتش سوختیم.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar